- stimulo
- stĭmŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. [id.], to prick with a goad, to prick or goad on, to urge on (syn. pungo).I.Lit. (post-Aug. and rare):II.
quadrijugos flagello,
Sil. 4, 439:equos calcaribus,
Val. Max. 3, 2, 9; for which, poet. transf.:turbatos currus,
Luc. 7, 570; Sil. 16, 367:aries stimulatus,
Col. 7, 3, 5.—Trop., to goad, torment, vex, trouble, disquiet, disturb (class. and freq.;B.syn. agito): jactor, crucior, agitor, stimulor, vorsor in amoris rota miser,
Plaut. Cist. 2, 1, 4:hunc sibi ex animo scrupulum, qui se dies noctesque stimulat ac pungit, ut evellatis, postulat,
Cic. Rosc. Am. 2, 6:larvae stimulant virum,
Plaut. Capt. 3, 4, 66:te conscientiae stimulant maleficiorum tuorum,
Cic. Par. 2, 18:me nunc et congressus hujus (Caesaris) stimulat,
id. Att. 9, 15, 2:me haec solitudo minus stimulat quam ista celebritas,
id. ib. 12, 13, 1:consulem cura de minore filio stimulabat,
Liv. 44, 44:stimulatus furenti rabie,
Cat. 63, 4:curis animum stimulantibus,
Claud. in Ruf. 2, 326.—In gen., to rouse up, set in motion; to spur on, incite, stimulate to any action (syn. cieo, excio).(α).With simple acc.:(β).Phrygio stimulat numero cava tibia mentes,
Lucr. 2, 620:aliquem,
Liv. 3, 68, 10:avita gloria animum stimulabat,
id. 1, 22, 2:irā stimulante animos,
id. 1, 12, 1; 30, 11:cupido animum stimulabat,
Curt. 4, 7, 8; 6, 5, 19:stimulata pellicis irā,
Ov. M. 4, 235.—With inanim. objects:jurgia praecipue vino stimulata,
Ov. A. A. 1, 591:Persicorum sucus sitim stimulat,
Plin. 23, 7, 67, § 132; so,venerem,
id. 20, 5, 15, § 32; cf.conceptus,
id. 2, 8, 6, § 38:fugam hostium,
id. 9, 8, 9, § 32:iras functas,
to revive, arouse, Stat. Th. 12, 437. —With ad:(γ).ad alicujus salutem defendendam stimulari atque excitari,
Cic. Planc. 28, 69:ad perturbandam rempublicam,
Sall. C. 18, 4:ad arma,
Liv. 1, 23, 7:ad iram,
Tac. H. 2, 44.—With in:(δ).injuriae dolor in Tarquinium eos stimulabat,
Liv. 1, 40, 4:animos eorum irā in hostes stimulando,
id. 21, 11, 3; cf.in a mixed construction: ad iram saepius quam in formidinem stimulabantur,
Tac. H. 2, 44 fin. —With ut or ne:(ε).vetus nostra simultas antea stimulabat me, ut caverem, etc.,
Cic. Fam. 3, 12, 4:rubore stimulabantur, ne clientulorum loco numerarentur,
Tac. Or. 37; Curt. 7, 7, 26.—Poet., with inf.:(ζ).festinare fugam... iterum stimulat,
Verg. A. 4, 576:stimulante metu fati praenoscere cursus,
Luc. 6, 423:juvencos jactare accensis stimulavi cornibus ignes,
Sil. 12, 504.—Absol.:stimulante fame,
Ov. Tr. 1, 6, 9:stimulante conscientiā,
Curt. 5, 11, 7:metu stimulante,
id. 7, 7, 26.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.